„L'Été de Jahia” Oliviera Meysa: kronika przyjaźni dwójki nastoletnich uchodźców
Opublikowano dnia
Ta treść została zablokowana, ponieważ nie zaakceptowałeś plików cookie i innych modułów śledzących.
Między nadzieją a rezygnacją, dwie 16-letnie dziewczyny dzielą się swoim codziennym życiem w ośrodku dla azylantów w Belgii. Film Oliviera Meysa subtelnie ukazuje ten zawieszony i bolesny czas oczekiwania.
La Croix daje Ci możliwość podarowania tego przedmiotu Twoim bliskim za darmo.
Zaprenumeruj La Croix i podaruj ten artykuł swoim bliskim za darmo.
SubskrybujęWszystko kontrastuje z Jahią i Milą, dwiema 16-letnimi nastolatkami, których drogi krzyżują się w ośrodku dla azylantów na belgijskiej wsi. Pierwsza z nich, pochodząca z kraju subsaharyjskiego wraz z matką, musi radzić sobie z atakami lęku drugiej, odziedziczonymi po traumach doznanych w kraju ogarniętym wojną. Powściągliwa i niema, zaniedbująca ławki w pobliskiej szkole, by zająć się posiłkami i procedurami administracyjnymi, Jahia żyje w ciągłym strachu przed deportacją.
Ten artykuł jest zarezerwowany dla subskrybentów
La Croıx
